Ick gung eenstmol von Hamborg ut

Ick gung eenstmol von Hamborg ut Op eenen ollen iesern Putt. 2. Dat weer 'n ollen Schlenkerputt, To freeten geew dat nie genoog. 3. Von Hamborg gung dat na Valpareis, Hundertdörtig Doge Reis. 4. Bi de Horn, dor legen wi söß Wochen to drieben, Denn ums Ohl, de kunn dat slechte Wedder nicht lieden. 5. Dor mussen wi denn rieten op Düwel kumm rut, Un jeden Ogenblick heet dat: Purr de Wach mol rut! 6. Doch as wi denn eerst de Horn achterrut leten, Dor weer denn ook dat slecht Wedder vergeten. 7. Denn wöör allns schüert un blank poliert, Denn in Valpareis, door schulln wi an de Pier. 8. Nun harrn wi ok twee Swien an Bord, Un dat noch von de beste Soort. 9. As wi nu ook harn speelt den Slachter, Dor keem dat ganze Swien no achter!