Hun Gwenllian
A Lovely Lady Softly Sighed
Hun Gwenllian
A Lovely Lady Softly Sighed | |
| Gwenllian fach, fy nghalon dlos, Rwyt ti yn huno yn ddifraw Gan ddal dy a fal bach melyngoch yn dy law. Mae'th ruddiau annwyl fel gwridog ros, Mae'th fron yn ddedwydd ddydd a nos, Ym myd y gofid O! gwyn fyd T'wysoges i fanc yn ei chrud Yn dal ei hafal bach, ei holl o ofal byd. | 2. Mae gennyt frodyr yn y gad, Mae'th dad â'i gleddyf wrth ei glun, A thithau'n cysgu'n drwm, gan wenu trwy dy hun. Mae trwst y Norman yn crynu'r wlad; Beth wyr yr engyl am dy dad, engyl am dy dad? O! am orffwyso'n ddedwydd iach, Mae breninesau uchel ach A rônt eu gorseddfainc am gwsg t'wysoges fach. |