Jehann
Jehann | |
Plattdeutsch
| Ick wull wi weer noch kleen Jehann, Dar weer de Welt so grot! Wi seten op de Steen Jehann, Weest noch, bi Nabers Sot? An himmel seil de stille Mann, Wi segen, wa he leep, Un snakken, wa de Himmel hoch Un wat de Sot wull deep. | 2. Weeßt noch, wa still dat weer Jehann, Dor röhr keen Blatt an'n Boom. So is dat nu nich mehr, Jehann, As hööchstens noch in'n Droom. Och ne, wenn dor de Schäper sung, Alleen in wiede Feld, Ni wohr, Jehann, dat weer en Ton, De eenzig op de Welt. |
| 3. Mitünner in de Schummertied, Den warrt mi so to Moth. Denn löppt mi't langs den Rüch so hitt, As domals bi den Sot. Dann dreih ick mi so hastig üm, As weer ick nich alleen. Doch allens wat ick finn, Jehann, Dat is, ick stah un ween. |