Hartleed

2. Och nee, mit Vader hett' keen Not,
Un Moder spinnt dat Flass.
Doch weert em beter , weer he dot
Un ünnert gröne Gras

3. Ja beter leeg he kold un still
All ünnern Liekensteen.
De Wind is luud, de See is wild
Un ik mutt ween'n un ween'n.

4. Un gung de See ok noch so kruus
Un noch so arg to Kehr
All männi Schipper keem to Hus,
De lang vergeten weer.

5. So ween di nich de Ogen blank
Un wisch di man de Tran'n.
En junge Blot, en neje Plank,
De ward nich ünnergahn.

7. Dar keem Soldaten blink un blank,
De weern so smuck to sehn.
Dar gung'n Solaten flink und frank,
Dar fung ik an to ween'n.

8. Un ween mi noch de Ogen ut
Un bün so hartsbedrövt.
He weer so jung, he weer so gut,
Ik har em allens glövt.

9. He weer so jung, he weer so slank,
He sä, he keem so bald.
Nu hör ik all de Weeken lang,
Wa Loof un Blaeder fallt.

10. Un kumt he nu un nimmermehr,
Wo schall ik eenmal hen?
So fall ik as dat Loof na Eer,
Vör Schimp un Schann un Sünn.